szkoda na taksówce a odszkodowanie za postojowe

odszkodowanie za zniszczone w wypadku rzeczy osobiste (np. zniszczona odzież, telefon komórkowy), odszkodowanie z tytułu pomniejszonego wynagrodzenia za czas pozostawania na zwolnieniu chorobowym, W przypadku roszczeń o odszkodowanie również należy zadbać o skrupulatne gromadzenie dowodów związanych z poniesionymi szkodami: Zakład ubezpieczeń może odmówić wypłaty odszkodowania z OC tylko w przypadku wystąpienia wyłącznej winy za powstanie szkody. W żadnej innej sytuacji nie ma takiego prawa. Jeśli TU odmawia prawa do zwrotu kosztów np. ze względu na przyczynienie się do powstania szkody, robi to bezpodstawnie. Kto zapłaci odszkodowanie za stłuczkę ze źle zaparkowanym samochodem? Za złe parkowanie można dostać mandat, ale nie skutkuje ono brakiem prawa do odszkodowania. Jeśli pojazd zostanie uszkodzony, jego właściciel wciąż może ubiegać się o odszkodowanie za zniszczenia. Zaparkowanie w niedozwolonym miejscu może mieć jednak wpływ Nie oznacza to jednak, że na pewno otrzymasz odszkodowanie lub firma ubezpieczeniowa pokryje rachunek za naprawę pojazdu w ASO. Kiedy nie otrzymasz odszkodowania z AC za szkodę parkingową: gdy zgodzisz się w umowie na zastrzeżenie, zgodnie z którym ubezpieczyciel nie będzie miał obowiązku likwidować drobnych szkód – najczęściej Przepisy prawa dają podstawę do domagania się odszkodowania za szkodę powstałą wskutek działania lub zaniechania organu administracji w sprawach budowlanych. Szkoda ta może polegać na wydaniu lub nie wydaniu decyzji administracyjnej albo uchyleniu lub zmianie decyzji administracyjnej. Kiedy kodeks cywilny? Podstawy żądania odszkodowania za wydanie lub brak wydania decyzji nonton film korea 2037 sub indo lk21. Odszkodowanie postojowe dla taksówkarzy ODSZKODOWANIE ZA PRZESTÓJ POJAZDU Z TYTUŁU UTRACONEGO DOCHODU Kancelaria Diligentia oferuje profesjonalną pomoc w uzyskaniu odszkodowania za utracone korzyści w stosunku do osób, którzy wskutek kolizji utracili możliwość zarobkowania z wykorzystaniem samochodu (odszkodowanie postojowe dla taksówkarzy). Poszkodowany oprócz roszczenia o przywrócenie do stanu sprzed zdarzenia swojego pojazdu ma możliwość dochodzenia odszkodowania za tzw. utraconą korzyść. W przypadku zaistnienia szkody częściowej odszkodowanie przysługuje od daty zgłoszenia szkody do czasu zakończenia naprawy uszkodzonego pojazdu. W przypadku zaś szkody całkowitej odszkodowanie obejmuje okres od dnia zgłoszenia szkody do dnia wypłaty środków pieniężnych za zniszczony pojazd. Wskazać jednak należy, że w uzasadnionych przypadkach okres, za który przysługuje odszkodowanie za utracone korzyści może ulec wydłużeniu. Odszkodowanie za przestój pojazdu CZY W ZWIĄZKU Z WYPADKIEM UTRACIŁEŚ MOŻLIWOŚĆ ZAROBKOWANIA? Odszkodowanie za postój ma na celu zrekompensować przedsiębiorcy poniesioną stratę z tytułu braku możliwości używania pojazdu do celów zarobkowych. Poszkodowany może uzyskać: zwrot kosztów naprawy auta, odszkodowanie za przestój pojazdu z tytułu utraconego dochodu przedsiębiorcy Jeżeli jesteś przedsiębiorcą, który utracił dochód w związku z przestojem pojazdu zgłoś się do nas po odszkodowania za przestój pojazdu. NAPISZ LUB ZADZWOŃ! Ustawa z dnia 9 listopada 2018 roku o zmianie niektórych ustaw w celu wprowadzenia uproszczeń dla przedsiębiorców w prawie podatkowym i gospodarczym (Dz. U. z 2018 poz. 2244), implementuje od 1 stycznia 2019 roku dodatkowe zwolnienie z opodatkowania. Poprzez nową regulację zamieszczoną w art. 21 ust. 1 pkt 29b ustawy o PIT (analogiczny przepis wprowadzono do ustawy o CIT w art. 17 ust. 1 pkt 54a) możliwe będzie zwolnienie z opodatkowania otrzymanego odszkodowania za szkody na środkach trwałych. Skorzystanie ze zwolnienia będzie możliwe po spełnieniu określonych warunków. Odszkodowanie zwolnione z opodatkowania po spełnieniu określonych warunków Zwolnienie z opodatkowania odszkodowań dotyczy środków trwałych z wyłączeniem samochodów osobowych. Zastosowanie ulgi możliwie jest zatem w stosunku do składników majątku, które są środkami trwałymi przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym z pominięciem samochodów osobowych. Wyłączenie z opodatkowania otrzymanego odszkodowania nie dotyczy składników majątku, które nie spełniają powyższego warunku, np. nie zostały zaliczone do środków trwałych ze względu na przewidywany okres użytkowania równy lub krótszy niż rok. Dodatkowo otrzymane odszkodowanie za szkodę na firmowym środku trwałym należy odpowiednio spożytkować, będzie ono bowiem wolne od podatku wówczas, gdy podatnik w roku podatkowym lub w roku bezpośrednio po nim następującym wyda je na: remont środka trwałego, z którym związana była szkoda lub zakup lub wytworzenie we własnym zakresie środka trwałego zaliczonego do tego samego rodzaju zgodnie z Klasyfikacją Środków Trwałych co środek trwały, z którym związana była szkoda. Z początkiem 2019 roku podatnicy nie muszą rozpoznawać przychodu tytułem otrzymanego odszkodowania za szkody na środkach trwałych z pominięciem samochodów osobowych. Pierwszym warunkiem skorzystania ze zwolnienia jest spożytkowanie otrzymanego odszkodowania na remont środka trwałego, który był przedmiotem szkody lub zakup albo wytworzenie środka trwałego zaliczonego do tego samego rodzaju KŚT co środek trwały, który był przedmiotem szkody. Jeżeli odszkodowanie zostało wydane w części na ww. cele, wówczas ze zwolnienia korzysta tylko ta część (pozostała kwota będzie przychodem z działalności gospodarczej podatnika). Drugim warunkiem jest wydatkowanie środków w określonym terminie, tj. w danym lub bezpośrednio po nim następującym roku podatkowym. Wydatki przeznaczone na remont, zakup lub wytworzenie we własnym zakresie środka trwałego nie będą kosztem Podatnicy, którzy nie opodatkują otrzymanego odszkodowania za szkody na środkach trwałych, nie zaliczą do kosztów uzyskania przychodów wydatków poczynionych na remont lub zakup albo wytworzenie we własnym zakresie środka trwałego. W nowo dodanej regulacji prawnej ustawodawca odwołał się do art. 23 ust. 1 pkt 45 ustawy o PIT (analogiczny zabieg zastosowano w ustawie o CIT), zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Z kolei podatnicy, którzy zdecydują się na remont uszkodzonego środka trwałego, poniesionych wydatków nie zaliczą do kosztów uzyskania przychodów na podstawie zmodyfikowanego art. 23 ust. 1 pkt 56, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 29b (...). Zwolnienie z opodatkowania otrzymanego odszkodowania za szkody na środkach trwałych, a następnie wyłączenie z kosztów uzyskania przychodu poniesionych wydatków na remont, zakup lub wytworzenie środka trwałego sprawia, że w ogólnym rozrachunku cała operacja jest neutralna na gruncie podatku dochodowego. Wydatki poniesione od dnia powstania szkody do dnia otrzymania odszkodowania Procedura odszkodowawcza bywa często czasochłonna. Nierzadko przedmiotem sporu pomiędzy stronami umowy ubezpieczeniowej są okoliczności powstania szkody czy też obliczenie jej wysokości, co odsuwa w czasie moment wypłaty odszkodowania za szkody na środkach trwałych. Z kolei usunięcie szkody z reguły musi nastąpić w możliwie najkrótszym czasie, zwłaszcza w przypadku przedsiębiorcy, który musi zadbać o utrzymanie procesów wytwórczych na odpowiednim poziomie. Zważając na czynniki czysto ekonomiczne, zdarza się, że do usunięcia szkody należy przystąpić zanim ubezpieczyciel wypłaci odszkodowanie, co de facto wymaga zaangażowania w to innych środków Podatnicy, którzy zwolnią z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 29b ustawy o PIT (art. 17 ust. 1 pkt 54a ustawy o CIT) otrzymane odszkodowania za szkody na środkach trwałych, a przed otrzymaniem odszkodowania poniosą wydatki na: remont środka trwałego, z którym związana była szkoda lub zakup lub wytworzenie we własnym zakresie środka trwałego zaliczonego do tego samego rodzaju zgodnie z Klasyfikacją Środków Trwałych co środek trwały, z którym związana była szkoda, wówczas wydatki te na podstawie nowo dodanego ust. 35a w art. 21 ustawy o PIT (art. 17 ust. 10a ustawy o CIT) będą traktowane jako wydatki uprawniające do skorzystania z omawianego zwolnienia. Jeżeli więc wydatki poniesione na wyżej wymienione cele do dnia otrzymania odszkodowania będą równe lub wyższe od kwoty otrzymanego w późniejszym terminie odszkodowania, wówczas warunki wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 29b ustawy o PIT (art. 17 ust. 1 pkt 54a ustawy o CIT), co do sposobu i terminu spożytkowania otrzymanego odszkodowania zostaną uznane za spełnione. Co należy podkreślić, wydatki te nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, w tym poprzez odpisy amortyzacyjne. Omawiana problematyka została zobrazowana za pomocą poniższego przykładu. Przykład 1. Wskutek przepięcia elektrycznego uszkodzeniu uległa maszyna produkcyjna (firmowy środek trwały). Podatnik (czynny podatnik VAT) przystąpił do naprawy urządzenia przed otrzymaniem odszkodowania. Kwota poniesionych wydatków wyniosła 4000 zł netto i nie została zaliczona do kosztów uzyskania przychodów. Ubezpieczyciel wypłacił odszkodowanie w kwocie 3000 zł, które nie zostało opodatkowane na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 29b ustawy o PIT. Z uwagi na fakt, że podatnik: wydatkował 4000 zł netto tytułem remontu środka trwałego będącego przedmiotem szkody oraz wydatków związanych z remontem środka trwałego nie zaliczył do kosztów uzyskania przychodów, uznaje się, że wypełnił on warunki zwolnienia z opodatkowania otrzymanego odszkodowania, pomimo że wydatki te zostały poniesione jeszcze przed jego otrzymaniem. Kwotę wydatków przewyższającą wysokość otrzymanego odszkodowania (1000 zł), podatnik będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Podatkowe skutki niedochowania warunków zwolnienia Zwolnienie z opodatkowania otrzymanego odszkodowania za szkody na środkach trwałych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 29b ustawy o PIT (art. 17 ust. 1 pkt 54a ustawy o CIT), przy jednoczesnym niedopełnieniu przesłanek co do sposobu i terminu wydatkowania tych środków, będzie obligować podatnika do rozpoznania przychodu z działalności gospodarczej na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 12, w świetle tego przepisu przychodem z działalności gospodarczej są bowiem otrzymane odszkodowania za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą lub z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej. Brak zagospodarowania całości lub części otrzymanego odszkodowania za szkody na środkach trwałych, zwolnionego z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 29b ustawy o PIT (art. 17 ust. 1 pkt 54a ustawy o CIT) w bieżącym lub w kolejnym roku podatkowym na remont środka trwałego, który był przedmiotem szkody lub zakup albo wytworzenie we własnym zakresie środka trwałego zaliczonego do tego samego rodzaju KŚT co środek trwały, który był przedmiotem szkody, spowoduje konieczność korekty rozliczenia za okres, w którym podatnik otrzymał odszkodowanie i naliczenie odsetek za zwłokę. Co prawda ustawodawca nie przewidział szczegółowej regulacji w tym zakresie (np. ustawa precyzyjnie określa sposób postępowania w przypadku, gdy podatnik korzystający ze zwolnienia z opodatkowania dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości nie zagospodaruje środków w odpowiednim terminie na własne cele mieszkaniowe), to należy spodziewać się, że organy podatkowe staną na stanowisku, że jeżeli przychód podatnika tytułem otrzymanego odszkodowania niesłusznie korzystał ze zwolnienia z opodatkowania, podatnik będzie zobligowany do rozpoznania przychodu w okresie, w którym powstał faktyczny obowiązek jego rozliczenia. Szczegółowe procedowanie w tym zakresie będzie bez wątpienia wyjaśniane przez organy podatkowe, w interpretacjach indywidualnych. Choć korzystanie z omawianego zwolnienia podatkowego okaże się w pewnych okolicznościach problematyczne, zwłaszcza w sytuacjach gdy otrzymane odszkodowanie nie zostanie wykorzystane w pełnej wysokości w odpowiednim terminie, to nowa regulacja będzie dla podatników korzystna. Brak konieczności rozpoznania przychodu w dacie otrzymania odszkodowania za szkody na środkach trwałych wpłynie pozytywnie na płynność finansową przedsiębiorców, zwłaszcza w przypadku szkód o znacznych rozmiarach, gdzie otrzymane odszkodowanie rodziłoby obowiązek zapłaty podatku, który tak naprawdę należałoby spożytkować na odwrócenie skutków zaistniałej szkody na majątku przedsiębiorcy. W świetle regulacji obowiązujących do 31 grudnia 2018 roku, otrzymanie odszkodowania wiązało się z koniecznością rozpoznania przychodu w dacie jego otrzymania. Jeżeli podatnik w tym samym okresie rozliczeniowym nie poniósł wydatków na odpowiednim poziomie, wówczas był zobowiązany do zapłaty podatku, skutkiem czego zasób środków na naprawę szkody ulegał zmniejszeniu. Nowe przepisy pod pewnymi warunkami umożliwiają zwolnienie z opodatkowania otrzymanego odszkodowania, a brak obowiązku zapłaty podatku nie zmniejszy stanu środków finansowych przeznaczonych na odwrócenie skutków zaistniałej szkody. Samochód firmowy, tak jak każdy inny, narażony jest na wypadki. Gdy kolizja będzie spowodowana przez innego kierowcę, wówczas przedsiębiorcy przysługuje prawo do wypłaty odszkodowania. Jak należy rozliczyć otrzymane odszkodowanie oraz koszty nim pokryte? Jak odliczyć VAT od powypadkowej naprawy pojazdu? Wyjaśniamy poniżej. Odszkodowanie jako przychód a samochód firmowy Jeżeli samochód firmowy jest objęty tylko i wyłącznie ubezpieczeniem OC, wówczas przychodem, który należy ująć w ewidencji podatkowej, jest kwota nadwyżki uzyskanego odszkodowania nad poniesionymi wydatkami. Natomiast gdy samochód był dodatkowo objęty dobrowolnym ubezpieczeniem autocasco (AC), przychodem jest cała kwota odszkodowania. Podatnik prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów przychód z tytułu odszkodowania wykazuje w kol. 8 KPiR - pozostałe przychody. Przykład 1. Przedsiębiorca opodatkowany na zasadach ogólnych miał wypadek samochodowy. Samochód stanowił środek trwały firmy i był objęty jedynie ubezpieczeniem OC. Odszkodowanie, jakie otrzymał podatnik, wynosiło zł. Zostało wpłacone poszkodowanemu na konto w dniu 15 grudnia 2015 r. Wydatki na powypadkową naprawę wyniosły zł. Jak zaksięgować otrzymane odszkodowanie? Przedsiębiorca jako przychód w kol. 8 KPiR - pozostałe przychody powinien wykazać zł (różnicę między wartością otrzymanego odszkodowania a poniesionymi kosztami). Dniem księgowania powinien być 15 grudnia 2015 r. Uwaga! Koszty naprawy powypadkowej samochodu objętego wyłącznie ubezpieczeniem OC nie stanowią kosztu podatkowego. Przykład 2. Przedsiębiorca opodatkowany podatkiem liniowym miał wypadek samochodowy. Samochód stanowił środek trwały firmy i był objęty zarówno ubezpieczeniem OC jak i AC. Odszkodowanie jakie otrzymał podatnik wynosiło zł. Zostało wpłacone poszkodowanemu na konto w dniu 10 stycznia 2016 r.. Wydatki na powypadkową naprawę wyniosły zł. Jak zaksięgować otrzymane odszkodowanie? W dacie 10 stycznia 2016 r. przedsiębiorca powinien wykazać przychód z otrzymanego odszkodowania. Kwotę przychodu stanowi całe otrzymane odszkodowanie, czyli zł bowiem jego pojazd był objęty zarówno ubezpieczeniem dobrowolnym, jak i ubezpieczeniem obowiązkowym. Firma opodatkowana ryczałtem a odszkodowanie Przychód z tytułu otrzymanego odszkodowania podmiot opodatkowany ryczałtem powinien opodatkować stawką 8,5%. Przykład 3. Przedsiębiorca opodatkowany ryczałtem w dniu 31 grudnia 2015 r. otrzymał odszkodowanie z tytułu wypadku samochodu, stanowiącego środek trwały. Kwota odszkodowania wynosiła zł. Jak je zewidencjonować? Ryczałtowiec powinien wykazać przychód w dacie 31 grudnia 2015 r. Przychód ten należy opodatkować stawką 8,5% i w tejże kolumnie wykazać go w ewidencji przychodów. Ważne! Przychód powstaje nawet wówczas, gdy odszkodowanie zostało rozliczone bezgotówkowo. Należy wykazać go w dacie jego uzyskania. Samochód firmowy a koszty powypadkowej naprawy Wydatki, związane z naprawą samochodu firmowego, przedsiębiorca może uznać za koszt uzyskania przychodu pod warunkiem, że auto było objęte dobrowolnym ubezpieczeniem AC. Wówczas nie ma żadnych ograniczeń dotyczących ujmowania kosztów w KPiR, o ile samochód jest środkiem trwałym firmy. Ważne! Gdy samochód firmowy uległ całkowitej kasacji lub koszty naprawy przewyższyły kwotę przyznanego odszkodowania, należy w kosztach firmy ująć stratę. Odliczenie VAT od powypadkowej naprawy samochodu Jeżeli przedsiębiorca jest podatnikiem VAT, zobowiązany jest do pokrycia podatku VAT wynikającego z faktur dokumentujących koszt naprawy do wartości, w jakiej będzie on miał prawo do jego odliczenia. Od faktur dokumentujących koszty naprawy przedsiębiorca ma prawo do odliczenia VAT - nawet z tych, które nie zostały zaklasyfikowane jako koszty uzyskania przychodu. Ważne! 1 kwietnia 2014 r. weszła w życie nowelizacja Ustawy o podatku od towarów i usług obowiązująca również w roku 2016. Zgodnie z jej treścią podatnik może mieć prawo do odliczenia 100% lub 50% podatku VAT w zależności od parametrów pojazdu i spełnienia dodatkowych wymogów. Co ważne, przedsiębiorca podczas rozliczania podatku VAT z tego typu faktur powinien uwzględnić przepisy ogólne obowiązujące w tym zakresie. Więcej o kwestiach odliczenia VAT w artykule: Samochód w firmie po 1 kwietnia 2014 r. Samochód zastępczy - rozliczenie Jeżeli w związku z wypadkiem podatnik poniósł koszty związane np. z wynajęciem samochodu zastępczego, wówczas ten wydatek można ująć w kosztach firmy. Co ważne, fakturę za czynsz za wynajęcie samochodu należy wówczas rozliczyć bezpośrednio w kosztach. Natomiast pozostałe wydatki związane z tym pojazdem (np. paliwo) należy rozliczyć w ramach kilometrówki. Co to jest szkoda całkowita w przypadku AC? W przypadku ubezpieczenia AC o szkodzie całkowitej będziemy mówić wówczas, gdy całkowity koszt naprawy pojazdu przekracza określoną w ogólnych warunkach ubezpieczenia wartość pojazdu na dzień szkody. Taka wartość może być bardzo różna jednak, najczęściej spotyka się stanowisko, iż stanowi 70% wartości pojazdu na datę szkody. Warto jednak zawsze zajrzeć do warunków ogólnych ubezpieczenia naszego samochodu. Co to jest szkoda całkowita w przypadku OC? W przypadku ubezpieczenia OC o szkodzie całkowitej będzie mowa kiedy przywrócenie stanu poprzedniego pojazdu jest niemożliwe albo gdy pociągałoby za sobą dla podmiotu zobowiązanego do naprawy szkody nadmierne trudności lub koszty co wynika wprost z treści art. 363 § 1 Kodeksu cywilnego. W praktyce wygląda to najczęściej tak, że jeżeli wartość naprawy nie przekroczy w przybliżeniu 100% wartości pojazdu na dzień szkody, to najczęściej właściciel pojazdu ma prawo zadecydować, czy szkoda ma zostać zakwalifikowana jako częściowa (tj. pojazd zostanie naprawiony) czy będzie to szkoda całkowita. Ważne jest wskazanie, iż takiej kwalifikacji dokonuje podmiot odpowiedzialny najczęściej po otrzymaniu opinii biegłego rzeczoznawcy który po dokonaniu oględzin ustali stan pojazdu i koszt jego naprawy. Z kolei w sytuacji kiedy biegły stwierdzi że pojazdu nie da się naprawić lub gdy wartość naprawy przekroczy 100% jego wartości na dzień szkody, ubezpieczyciel może bez konsultacji z właścicielem pojazdu podjąć decyzję o zakwalifikowaniu szkody, jako całkowitej. Powyższe wynika z treści art. 363 § 1 kc. Procedura kwalifikacji szkody jak częściowej lub całkowitej Procedura kwalifikacji szkody jako częściowej lub całkowitej opiera się na oszacowaniu trzech wartości: wartości pojazdu sprzed szkody; wartości pojazdu po szkodzie; kosztów naprawy w celu przywrócenia pojazdu do stanu sprzed szkody; Problem polega na tym, że likwidujący szkodę, każdą z tych wartości jest określana przez podmiot odpowiedzialny, zatem często odbywa się to ze szkodą dla właściciela pojazdu. Sposób ustalania wysokości odszkodowania w przypadku ubezpieczenia AC i OC Jak zostało wyżej wspomniane w przypadku stwierdzenia szkody całkowitej podmiot odpowiedzialny po otrzymaniu opinii biegłego rzeczoznawcy dokonana wyliczenia wartości pojazdu w poniższy sposób: X ? wartość pojazdu w stanie sprzed daty szkody; Y ? wartość wraku tego pojazdu; To co w takiej sytuacji będzie stanowiło odszkodowanie stanowi różnicę pomiędzy wartością X i Y. Ważne, że co do zasady pozostałości pojazdu stanowią własność właściciela pojazdu i może on nimi swobodnie dysponować w tym nawet go sprzedać. Jeżeli wartość wraku nie będą przedstawiały żadnej wartości, to wtedy pozostałości pojazdu powinny zostać poddane kasacji, a sam pojazd powinien zostać wyrejestrowany. W takim przypadku ubezpieczyciel powinien wypłaci odszkodowanie na podstawie zaświadczenia o wyrejestrowaniu pojazdu. Co istotne w takiej sytuacji po wyrejestrowaniu pojazdu można się ubiegać o zwrot niewykorzystanej składki z tytułu ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych. Problem zaniżania wartości pojazdu przed szkodą. Często spotykanym problemem jest zaniżanie wartości pojazdy sprzed daty szkody, a mianowicie sytuacji kiedy zakłady ubezpieczeń przyjmują błędną wersje modelu pojazdu; brak uwzględnienia wyposażenia dodatkowego, dobrego/bardzo dobrego stanu technicznego pojazdu i ewentualnych specjalnych modyfikacji technicznych które podwyższają wartość pojazdu; Niestety bardzo trudno jest zmotywować podmiot odpowiedzialny do zmiany decyzji w tej kwestii co wynika z braku uregulowania w zakresie określania wartości pojazdu sprzed wypadku oraz określenia kwestii zakresu koniecznych napraw. W sytuacji kiedy decyzja podmiotu odpowiedzialnego jest rażąca warto złożyć odwołanie powołując się np. na poprzednie badania techniczne pojazdu wskazujące na jego bardzo dobry stan, zdjęcia, faktury świadczące o dokonaniu ulepszeń, itp. Podsumowując w sytuacji kiedy dochodzi do zdarzenia komunikacyjnego należy zawsze mieć na uwadze że uszkodzenia pojazdu mogą być zakwalifikowane przez podmiot odpowiedzialny w różny sposób tj. jako szkoda którą można usunąć lub szkoda całkowita, należy jednak uważać gdyż nie każda tak kwalifikacja może być dla właściciela takiego pojazdu korzystna. W takiej sytuacji należy dokładnie sprawdzić decyzję wydaną przez TU oraz motywy jej podjęcia, jak również okoliczności na podstawie jakich została ona wydana w tym opinii biegłego rzeczoznawcy. Firmy transportowe, których auta rocznie przemierzają dziesiątki tysięcy kilometrów są narażone na dużo większe ryzyko szkód związanych z wypadkami komunikacyjnym niż inni użytkownicy naszych dróg. Rodzaj usług, które wykonują przewoźnicy obarczony jest ryzykiem, na które trzeba być przygotowanym. W sytuacji zaistnienia wypadku drogowego, firmowe auto jest niezdatne do użytku, generuje koszty naprawy, a przedsiębiorca ponosi stratę utraconych zleceń oraz tych, które mógłby wykonać gdyby pojazd był sprawny. Czy przedsiębiorcy należy się odszkodowanie za przestój pojazdu? Jeśli w danym zdarzeniu drogowym, kierujący autem poszkodowanego przedsiębiorcy nie jest uznany winnym wypadku, ubezpieczyciel wypłaci odszkodowanie z oc sprawcy. Odszkodowanie za postój tira, taksówki, czy innego auta firmowego używanego jako narzędzia pracy wypłacane będzie zgodnie z przepisami ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych oraz przepisów Kodeksu Cywilnego (Art. 361 par. 1 i par. 2 KC). Odszkodowanie za postój to roszczenie, które przede wszystkim ma na celu zrekompensować przedsiębiorcy poniesioną stratę z tytułu braku możliwości używania pojazdu do celów zarobkowych. Poszkodowany przedsiębiorca może uzyskać: zwrot kosztów naprawy auta, w tym koszty zakupu niezbędnych części oraz koszty wykonania usługi przez zakład naprawczy, odszkodowanie za przestój pojazdu z tytułu utraconego dochodu przedsiębiorcy. Zgłaszając roszczenia o odszkodowanie z oc sprawcy, należy pamiętać o przedłożeniu odpowiedniej dokumentacji. W przypadku kosztów naprawy auta powinny to być wszelkie rachunki, faktury zakupu części zamiennych oraz wykonanych usług warsztatu, w którym odbywała się naprawa pojazdu. Warto pamiętać, iż odpowiednio przygotowany kosztorys będzie podstawą do tego, iż ubezpieczyciel wypłaci odpowiednią kwotę odszkodowania za przestój pojazdu, czyli wystarczającej aby móc przywrócić pojazd do stanu poprzedniego. Odszkodowania oc tytułem utraconych korzyści to świadczenia, które ubezpieczyciel powinien wypłacić przedsiębiorcy za czas od zaistnienia zdarzenia do momentu wypłacenia odszkodowania, które stanowią rekompensatę za utracony zysk przedsiębiorcy. Zgodnie z przepisami Kodeksu Cywilnego na poszkodowanym ciąży obowiązek udowodnienia oraz wykazania, iż między działaniem sprawcy wypadku, a szkodą (utraconym zyskiem) istnieje związek przyczynowy. Analizując realizowane zlecenia w określonym czasie, można wyliczyć szacunkowy przychód przedsiębiorcy w okresie gdy auto poszkodowanego znajduje się w naprawie. Przedłożenie takich wyliczeń jednak nie wystarcza. Przychód jako należny wpływ korzyści materialnych z wykonywania działalności gospodarczej to oprócz zysku również suma poniesionych kosztów. Jeżeli pojazd przedsiębiorcy w wyniku zdarzenia drogowego nie realizuje bieżących zleceń, również nie generuje związanych z nimi kosztami. W związku z powyższym wyliczenia roszczeń o odszkodowanie za przestój pojazdu powinny uwzględniać przychód po odliczeniu kosztów, tj. zysk przedsiębiorcy. Prawidłowe wyliczenia dają gwarancję nie tylko uzyskania odszkodowania z oc za przestój pojazdu, ale również w wysokości, która będzie rekompensować poniesioną stratę w stopniu odpowiednim do poniesionych kosztów tytułem naprawy auta oraz utraconego zysku. Jeżeli jesteś przedsiębiorcą, który utracił dochód w związku z przestojem pojazdu zgłoś się do nas po najwyższe odszkodowania za przestój pojazdu, a uzyskamy dla Ciebie należne odszkodowanie z oc sprawcy wypadku.

szkoda na taksówce a odszkodowanie za postojowe